نکات روز

افرادی که دارای اختلال شخصیت مرزی هستند، بسیار مستعد افسردگی بوده و پرخاشگر می شوند. رابطه عاطفی با آنها همانند در آغوش گرفتن جوجه تیغی و یا بازی کردن با ضامن نارنجک است.

این افراد در دوران بزرگسالی دارای هویت یکپارچه و محکمی نیستند. آنها معمولا در روابط خود به دنبال تائید دیگران بوده و مورد بی اعتنایی، طرد، بدرفتاری و حتی سوء استفاده جنسی قرار می گیرند.

تحقیق ها و پژوهش ها نشان داده که ۶۰ تا ۸۰ درصد زنانی که دارای اختلال شخصیت مرزی هستند، مورد سوء استفاده جنسی قرار می گیرند.

اگر وارد رابطه عاطفی با شخصیت اختلال مرزی شده اید، بدانید که با این افراد نمی توانید روابط ثابت و پایداری داشته باشید. آنها معمولا احساس می کنند که شما ممکن است تا آنها را ترک کنید، به همین منظور دست به رفتارهای مخرب از جمله خودکشی می زنند.

آنها حتی برای کنترل شما می گویند که اگر رابطه را ترک کنید، دست به خودکشی خواهند زد. شاید پیش خودتان بگویید که نه او هرگز این کار را نمی کند و یا حتی قادر به انجام این کار نیست. اما باید متاسفانه بگویم که برای اثبات حرف هایش، ممکن است حتی بارها دست به این کار بزند.

همانطور که در ابتدای مقاله به آن اشاره کردیم، این افراد دارای طرحواره رهاشدگی هستند، اما از کجا باید بفهمیم که با یک فرد اختلال شخصیت مرزی وارد رابطه عاطفی شده ایم؟

اختلال شخصیت مرزی و تاثیر طرحواره رهاشدگی در آن

شاخص های طرحواره رها شدگی در روابط بین فردی
مهمتری شاخص هایی که نشان دهنده این طرحواره در افراد است، شامل موارد ذیل هستند:

از صمیمی شدن با دیگران اجتناب می کند
دائم نگران از دست دادن اطرافیان است
به شدت حسود و دیگران را تحت مالکیت خود قرار می دهد
هرگز به وفاداری و یا پایبندی روابط با دیگران خاطر جمع نیستند
گاهی اوقات با قهر، کنارکشیدن و فاصله گرفتن از دیگران درصدد تنبیه آنها برمی آیند
سخن نهایی

هرگز با رفتارهایتان، رفتارهای خود تخریبی آنها را تقویت نکنید، رفتارهایی مانند:

با خشم و دشمنی با او برخورد نکنید
به او نگویید مطمئن هستید، که تهدید خود را عملی نخواهد کرد.
این افراد همه چیز را سیاه و یا سفید می بینند. ایجاد رابطه عاطفی با آنها می تواند شما را گیج و آشفته کند.

تیم تحریریه کلینیک مازلو امیدوارست، که بتواند مطالب مفیدی را در اختیار شما عزیزان و همراهان گرامی قرار دهد.

منبع:

http://maziyarjelveh.com/borderline-personality-disorder/

جالب است بدانید معمولا جملات زیر را از زبان افرادی می شنوید که دارای اختلال شخصیت مرزی بوده و طرحواره رهاشدگی در آنها پررنگ است.
جمله تو مرا ترک می کنی و یا تو هم مانند دیگران من را دوست نداری را تاکنون شنیده اید؟ یا جملاتی مانند من تو را می پرستم و تو بت زیبای منی و اگر من را ترک کنی، خودکشی می کنم.

این جملات چه قدر برای شما آشنا هستند؟

افرادی که دچار اختلال شخصیت مرزی هستند، معمولا دارای طرحواره بی اعتمادی بوده و از تنهایی خود رنج می برند. در حقیقت آنها نمی توانند اعتماد کنند که دیگران در کنار آنها می مانند، حتی اگر افراد برای انجام کاری، مدت کوتاهی از آنها دور شوند. این موضوع یکی از اهداف مهم طرحواره درمانی مراجعین مرزی است.

کسانی که به دام طرحواره رهاشدگی افتاده اند، معمولا در دوران کودکی خود یا دارای والدینی بسیار حمایتگر بوده که اجازه ندادند فرزانداشان کوچکترین خلاء یا کمبودی را در زندگی احساس کنند. این امر باعث شکل گیری طرحواره رهاشدگی می گردد.

این افراد کاملا وابسته دیگران شده و فکر می کنند که اگر آنها را از دست بدهند، دیگر نمی توانند روی پای خود بایستند. آنها احتمالا کودکانی هستند که درخانواده هایی بزرگ می شوند که دارای ثبات عاطفی نیستند، در این افراد طرحواره رهاشدگی مبتنی بر فقدان و بی ثباتی شکل می گیرد.

آنها کمتر به دیگران اعتماد می کنند و به راحتی با تنهایی خود کنار آمده و باور دارند که برای زندگی نیاز به کسی ندارند.

هرکدام از این طرحواره ها می تواند زمینه ای را در افراد ایجاد کنند، تا منجر به شکل گیری بیماری های مانند اختلال شخصیت شوند و یا به طور مثال می توان به طرحواره بی اعتمادی و بیماری پارانوئید نیز اشاره کرد.

اما ما می خواهیم در ادامه این مقاله به بررسی اختلال شخصیت مرزی و تاثیر طرحواره رهاشدگی در این بیماری بپردازیم؛ پس ما را در ادامه این مقاله همراهی کنید.

ویژگی های اختلال شخصیت مرزی
مهمترین ویژگی های افرادی که دارای اختلال شخصیت مرزی هستند، شامل موارد ذیل است:

رفتارهای مخرب ( ولخرجی، بی بندوباری، مصرف مواد مخدر، رانندگی جنون آمیز و … )
داشتن روابط پرشور و بی ثبات
تهدیدها، ژست ها و یا رفتارهای مبنی بر اقدام به خودکشی
نوسانات شدید هیجانی
احساس پوچی و بی حوصلگی
پرخاشگری
ویژگی های اختلال شخصیت مرزی

شکل گیری اختلال شخصیت مرزی در دوران کودکی
کودکانی که اختلال شخصیت مرزی در آنها شکل می گیرد، یا افرادی هستند که کلیه نیازهایشان توسط والدین در این دوران برآورده شده، از این رو آنها نیز در بزرگسالی به دنبال فردی می گردند تا برای آنها هدایت گر و کمک یار باشد و یا ممکن است آنها افرادی باشند که بی ثباتی عاطفی را تجربه کرده، در نتیجه به دنبال فردی می گردند تا عشق، احترام و تعلق خاطر را به آنها عرضه کنند.

در حقیقت دسته اول دارای طرحواره رهاشدگی مبتنی بر وابستگی هستند، آنها به اطرافیان خود وابسته می شوند. اما دسته دوم دارای طرحواره رهاشدگی مبتنی بر بی ثباتی و یا فقدان هستند؛ آنها که به آسانی به دیگران اعتماد نمی کنند و در تنهایی خود غرق می شوند.

ریشه های طرحواره رهاشدگی در اختلال شخصیت مرزی
همانطور که گفته شد، طرحواره رهاشدگی به دو دسته مختلف تقسیم شده، که شکل گیری این طرحواره در دوران کودکی است و می توان به مهمترین ریشه های این طرحواره در اختلال شخصیت مرزی به موارد ذیل اشاره کرد:

در سن کودکی، یکی از والدین برای همیشه آنها را ترک کرده است.
پس از یه مدت جلب توجه، به طور ناگهانی مورد غفلت و محبت والدین قرار بگیرد.
خانواده به شدت وابسته یکدیگر بوده و نگذاشته اند تا آب در دل آنها تکان بخورد.

منبع:

http://maziyarjelveh.com/borderline-personality-disorder/

اگر بخواهم این مقاله را به عنوان طرحواره درمانی و کودک درون شروع کنم، این گونه می نویسم که تقریباً در همه جلسات طرحواره درمانی راجع به اهمیت نیازهای هیجانی صحبت می کنم. نیازهایی که اگر به آنها توجه نکنیم نه تنها آب به آسیاب طرحواره های فرزندانمان می ریزیم، بلکه موجب فعال‌تر شدن اسکیماهای خودمان نیز می شویم.

طرحواره درمانی و کودک درون

بنابر نظریه دکتر جفری یانگ و همچنین آموخته هایی که از استاد گرانقدرم دکتر حسن حمیدپور عزیز کسب کرده ام، تاکنون چهار نوع ذهنیت کودکانه شناسایی شده است. به نوعی می‌توانیم از ذهنیت های کودکانه تحت عنوان کودک یا کودک درون هم نام ببریم.
این ذهنیت ها عبارت اند از:
۱٫ ذهنیت کودک آسیب پذیر
۲٫ ذهنیت کودک عصبانی
۳٫ ذهنیت کودک تکانشی، بی انضباط یا بی ثبات
۴٫ ذهنیت کودک شاد یا سالم
افراد با توانایی بروز ذاتی همه این ذهنیت ها متولد می شوند؛ و به دنبال آن نحوه نگاه والدین به نیازهای هیجانی و همچنین رویدادهای دوران اولیه رشد، منجر به شکل گیری و یا سرکوب ذهنیت ها در کودکان می گردد.
اگر موافق باشید در این مقاله و مقاله های آتی به اختصار هر یک از این ذهنیت ها را توصیف کنیم.
ما معتقدیم مهمترین ذهنیت، مختص کودک آسیب پذیر یا همان ذهنیت آسیب پذیر است. چرا که عموم طرحواره ها را در خود جای داده است. فردی که کودک آسیب دیده اش فعال است، معمولا ناراحت و یا ترسیده است. احساس بیچارگی و درماندگی می‌کند. احتمالا این مراجع مانند همه کودکان و در واقع همه ما در سنین خردسالی برای بقا، نیاز به حضور والدین داشته تا به نیازهایش توجه کنند. اما متاسفانه در این ذهنیت به این نیاز توجهی نشده است یا در بهترین شرایط آن طور که باید به آن توجهی نشده است. (نیازی که در مقالات قبلی تحت عنوان نیاز دلبستگی ایمن از آن یاد کردیم).

طرحواره درمانی و کودک درون

معمولاً والدین با نحوه ارتباطی که با کودکان ایجاد می کنند، به چند شکل این ذهنیت را در فرزندان شان نهادینه می نمایند.
۱٫ پدر و مادر کودک خود را به مدت زیادی رها می‌کنند و یا تنها می گذارند. به نحوی که نه پاسخگو هستند و نه در دسترس.
(کودک رها شده) که طرحواره طرد رهاشدگی را رقم می‌زند.
۲٫ کودک را به باد سرزنش، تحقیر و انتقاد می گیرند. (کودک ناقص) که منجر به طرحواره نقص شرم می شود.
۳٫ از کودک سوء استفاده کرده و او را تنبیه می‌کنند. (کودک بدرفتاری شده) که منجر به طرحواره بی اعتمادی بدرفتاری می شود. ۴٫کودک را از محبت یعنی آغوش، بوسه و نوازش محروم می کنند. به نوعی حمایت و همدلی را از فرزندانشان دریغ می‌نمایند. (کودک محروم) که طرحواره محرومیت هیجانی را رقم می‌زند.
در فرایند طرحواره درمانی باید به هر یک از این ذهنیت های کودکانه پرداخته شود. به نحوی که مراجع به این بینش برسد که باید نیازهای هیجانی را جدی بگیرد. او باید بتواند ابتدا به کمک درمانگر و سپس با تکیه بر بزرگسال سالمش در مسیر رشد کودک به سمت تربیت کودک شاد یا سالم حرکت کند.

منبع:

http://maziyarjelveh.com/schema-and-internal-medicine/

در طرحواره آسیب پذیری نسبت به ضرر یا بیماری که دکتر جفری یانگ در مجموعه طرحواره ها عنوان کرده اند، افراد اعتقاد راسخ دارند که در هر لحظه از زندگی آنان فاجعه غیر قابل کنترل و وحشتناک اتفاق خواهد افتاد. به عنوان مثال: ابتلا به بیماری غیر قابل علاج، بلایای طبیعی مانند زلزله، سیل، آتش سوزی، وقوع تصادف، بحران های روانی، دیوانه شدن و غیره. اضطراب آنان به قدری بالا می رود که ممکن است در حین رانندگی حتی اگر مسیرشان را گم کنند، متحمل حملات پانیک (وحشت زدگی، آسیمگی یا هراس شوند. حملات پانیک یک بیماری روانشناختی است که با نشانه های اضطرابی شدید مانند تپش قلب، تنگی نفس و تعریق خود را نشان می دهد. افکاری که این افراد را کنترل می‌کنند، معمولاً در حوزه ترس از مرگ و یا سکته قلبی می باشد).

طرحواره آسیب پذیری

ویژگی های افراد دارای طرحواره آسیب پذیری
این افراد به صورت افراطی و خودرای از داروهای آرامبخش استفاده می‌کنند. اگر راهکار مقابله آنان اجتناب باشد، از هر نوع فعالیتی که اضطراب شان را بالا می برد و یا طرحواره شان را فعال می کند دوری می کنند. مانند چکاپ پزشکی، رانندگی، مدیریت بحران ها، شرکت در کلاس های مدیریت بیماری و یا پیشگیری. افرادی که طرحواره آسیب پذیری نسبت به ضرر یا بیماری دارند به صورت وسواس گونه درگیر آیین های وسواسی مانند رفتارهای ایمنی، می شوند. منظور از این رفتارها وابستگی افراطی به همراه بودن شخصی مورد اعتماد در کنار خودشان، همراه داشتن همیشگی شیشه داروهای آرام بخش، قمقمه آب و غیره است. به نحوی که اگر نباشند به شدت احساس اضطراب را تجربه خواهند کرد.

طرحواره آسیب پذیری

در فرایند طرحواره درمانی مشاهده می‌شود که طرحواره آسیب پذیری ارتباط تنگاتنگی با طرحواره نقص شرم و همچنین طرحواره رهاشدگی دارد. هدف طرحواره درمانی برای مراجعین این است که بتوانند از نظر شناختی(افزایش قدرت تفکر، مدیریت فکر و حل مساله)، احساسی(تنظیم هیجان) و رفتاری(جایگزین کردن راهکارهای کارامد) اضطراب خود را مدیریت کنند.
آنها باید توانایی مقابله با این حوادث را بهتر ارزیابی کرده و مهارت های خود را افزایش دهند. اگر آنها متوجه این موضوع شوند که اضطراب و ترس هایشان به شدت اغراق‌آمیز است، نشان‌دهنده تأثیرگذاری این شیوه درمانی است. در روان درمانی آنها متوجه خواهند شد که حتی اگر بحران به وجود آید، می‌توانند به صورت موثر و کارآمد آن را مدیریت نمایند.

اگر برایتان مهم است که در کنار خانواده، پدر و مادر، همسر و فرزندان؛ در محل کار کنار همکاران و دوستان وجهه عاطفی و اجتماعی خودتون رو حفظ کنید، پیشنهاد می کنم در کنار یک طرحواره درمانگر صاحب صلاحیت مهارت های زندگی را بیاموزید.

منبع:

http://maziyarjelveh.com/vulnerability-scheme/

افراد در طرحواره شکست به شدت خود را با دیگران مقایسه میکنند. آنها معتقدند نسبت به همسن و سال های خود در زمینه های شغلی، مالی، عاطفی، تحصیلی، ورزشی و خانوادگی عقب تر هستند. بنابراین خود را شکست خورده می بینند. این طرحواره ارتباط تنگاتنگی با طرحواره نقص شرم، وابستگی بی کفایتی و اطاعت دارد. آنها خودشان را انسانهای نالایق، بی استعداد، دست و پا چلفتی، بی عرضه و نادان میدانند و از والدین و حتی خالق شان خشمگین هستند. معمولاً راهکار مقابله ای آنان نسبت به این افکار، تسلیم است. یعنی خودشان را تا شکست همراهی میکنند. آنها کارها را با بی میلی انجام می دهند. اهمال کاری و به تعویق انداختن کارها جزو لاینفک این طرحواره است. حال اگر راهکار مقابله ای آنان جبران افراطی باشد، اعتقاد دارند که اگر مانند بقیه با استعداد نیستند با تلاش و کار بسیار می توانند به درجه بالایی از موفقیت برسند. اتفاقاً در این شرایط موفق هم می شوند؛ اما در ذهن خود اعتقاد دارند که موفقیتشان ساختگی است یا شانسی اتفاق میافتد. این مراجعین از دیدگاه دیگران بسیار موفق هستند. اما از نظر خودشان خیر! عموماً تصور بر این است که طرحواره شکست همانند طرحواره معیارهای سختگیرانه عمل میکند. اما این چنین نیست.

طرحواره شکست

تفاوت طرحواره شکست و طرحواره معیارهای سختگیرانه
کسانی که درگیر طرحواره معیارهای سختگیرانه هستند، معتقدند در دستیابی به انتظارات بالای منبع طرحواره شان (یعنی والدین) شکست خورده اند؛ اما کیفیت کارشان را بالاتر از میانگین همان جامعه قلمداد میکنند. ولی کسانی که طرحواره شکست دارند، وقتی خود را با همکارانشان مقایسه میکنند، در مقام پایینتری ارزیابی خواهند شد. با همین پیشگویی و اعتقاد به آن لاجرم خود را برای شکست خوردن آماده میکنند. تلاش نمیکنند. اهمال کار هستند و یا در بهترین شرایط تلاش می کنند و خود را باور ندارند. تفاوت مهم دیگری که وجود دارد با طرحواره وابستگی بی کفایتی است؛ افراد در این طرحواره احساس بیکفایتی شدیدی دارند و در گذران زندگی روزمره خود سخت وابسته به دیگران هستند. در طرحواره شکست افراد نگران گذران زندگی خود نیستند؛ بلکه در حوزه پیشرفت، کار، تحصیل، ورزش و غیره خود را شکست خورده می دانند.

هدف اصلی طرحواره درمانی شکست، کمک به مراجعین برای شناخت توانایی ها و استعدادهای خود است؛ تا بتوانند با هدف گذاری و برنامه ریزی صحیح به سمت پیشرفت حرکت کنند. مهارت آموزی، معیار سنجی درست و ارزیابی عادلانه از موفقیت ها و شکست ها در فرایند طرحواره درمانی بسیار مهم است.

اگر برایتان مهم است که در کنار خانواده، پدر و مادر، همسر و فرزندان؛ در محل کار کنار همکاران و دوستان وجهه عاطفی و اجتماعی خودتون رو حفظ کنید، پیشنهاد می کنم در کنار یک طرحواره درمانگر صاحب صلاحیت مهارت های زندگی را بیاموزید.

منبع:

http://maziyarjelveh.com/failure-schema/

مراجعینی که طرحواره محرومیت هیجانی دارند تمایلی به ابراز محبت ندارند. درخواست کردن برایشان بسیار سخت است. کمتر راجع به خود حرف می زنند. ابراز احساس ندارند. انتظارات خود را عنوان نمی کنند. با این استراتژی ها محرومیت خود را بیشتر و پررنگ تر می کنند!
از تمایلات ناخودآگاه آنان این است که پارتنر یا همسری را انتخاب کنند که نمی تواند یا نمی‌خواهد ابراز محبت کند. بنابراین با افرادی خود محور، تنها و نیازمند بهتر ارتباط می گیرند. آنها معمولاً عطای رابطه را به لقای آن می بخشند و از روابط صمیمی گریزان هستند. افرادی که می‌خواهند محرومیت هیجانی خود را جبران کنند معمولاً با پرتوقعی خود آن را نشان می دهند. در این صورت وارد طرحواره استحقاق یا خود بزرگ بینی شده و اگر مورد بی توجهی واقع شوند و یا تفسیر بی توجهی داشته باشند، به سرعت عصبانی شده و واکنش پرخاشگرانه نشان می دهند. نیش و کنایه زدن و رفتارهای پرخاشگرانه منفعلانه از جمله این رفتارها هستند. به عبارت دیگر به دلیل برآورده نشدن نیازهای هیجانی در دوران کودکی و لوس تربیت شدن، انتظار دارند که دیگران نیز نیازهای آنها را برآورده کنند.

طرحواره محرومیت هیجانی

اهداف طرحواره درمانی در محرومیت هیجانی
مهمترین اهداف طرحواره درمانی در این طرح واره این است که به مراجعین کمک کنیم تا نیازهای هیجانی خود را شناسایی کنند. آنها باید متوجه شوند که ارضای نیازهای هیجانی شان حق مسلم آنهاست. یعنی همانطور که کودکان به محبت، همدلی و حمایت نیاز دارند بزرگسالان هم نیاز دارند. قدرت برقراری روابط دوستانه با در نظر گرفتن چارچوب ارتباطی مناسب از دیگر اهداف طرحواره درمانی در فرآیند مهم روان درمانی است.

اطلاعات تکمیلی را می توان در کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید جستجو کرد.
شرکت در کارگاه نیمه پنهان عشق نیز می تواند در خصوص نقش طرحواره ها در روابط عاطفی بسیار کمک کننده باشد.

منبع:

http://maziyarjelveh.com/emotional-deprivation-schema/

در طرحواره درمانی به این نتیجه رسیده ام افرادی که طرحواره محرومیت هیجانی دارند، به دلیل احساس تنهایی، ناراحتی، غمگینی و افسردگی مراجعه می‌کنند. ولی معمولاً علت آن را نمی دانند.
بی توجهی، بی محبتی و عدم حمایت از سوی دیگران برای آنها غریب و ناآشنا نیست. حتی انتظار آن را نیز دارند. آنها احساس می‌کنند و در واقع معتقد هستند که به قدر کافی محبت، توجه، صمیمیت و حمایت را دریافت نکرده اند. آنها احساس می‌کنند هیچ کس آنها را درک نمی‌کند، دوست ندارد، نمی فهمد و هیچکس را ندارند که آنها را، راهنمایی کند. بنابراین احساس پوچی و بی معنایی سراپای روانشان را در برگرفته است.

طرحواره محرومیت هیجانی

انواع طرحواره محرومیت هیجانی
طرحواره محرومیت هیجانی از دیدگاه جفری یانگ (بنیانگذار طرحواره درمانی) به سه دسته عمده تقسیم می شود:
محرومیت از محبت: که در آن افراد مورد توجه قرار نگرفته‌اند؛ آغوش، بوسه و نوازش را دریافت نکرده اند.
محرومیت از همدلی: که در آن افراد معتقدند که هیچ کس نیست که به حرف و درد و دل آنها گوش کند و آنها را بفهمد.
محرومیت از حمایت: که افراد می‌پندارند که هیچکس نیست آنها را راهنمایی کند. تکیه گاه باشد و از آنها حمایت کند. جالب است که حتی اگر مورد محبت، همدلی، حمایت و توجه هم قرار بگیرند، آن را باور ندارند. در بسیاری مواقع طرحواره محرومیت هیجانی با طرحواره ایثار، طرحواره اطاعت و در برخی مواقع با طرحواره طرد / رها شدگی و همینطور طرحواره استحقاق گره می خورد.

معتقد هستند که باید از تمام زمانی که دارند بهترین استفاده را ببرند. شاید از نگاه آنها تفریح، استراحت و روابط اجتماعی با دوستان، وقت تلف کردن باشد.
اهل رقابت هستند و شاید هم چشم و هم چشمی!
برای رسیدن به منزلت اجتماعی، برجسته بودن، ثروت و قدرت سخت تلاش می کنند.
بله کاملا درست متوجه شده اید. به نظر می رسد خود و البته زندگی را در یک قالب دگم و انعطاف ناپذیر می بینند.
در نگاه اول پویایی آنها مثال‌زدنی است. اما وقتی ریز تر می شویم چشمک زدن مسائلی ذهن را به تأمل بیشتری وادار می کند.
اگر زمان و بهینه استفاده کردن از آن، اهمیت ویژه ای دارد، به چه دلیل خانواده، دوستان، تفریح و استراحت اهمیت کمتری دارند؟
واقعاً چه چیزی را فدای چه چیزهایی می کنند؟ معمولاً این افراد دردهای روان تنی بسیاری دارند؛ بیماری هایی که اساس روانی دارند؛ مانند سردرد، معده درد، دردها یا تنش های عضلانی، گرفتگی و فشار، اثنی عشر، هموروئید، سندروم روده تحریک پذیر، فشارخون، بی خوابی، خستگی و غیره.
افرادی که در دام این طرح واره هستند دغدغه اصلی شان این است که فشار زیادی را تحمل می کنند. برای بهتر بودن سخت در تلاش هستند و می جنگند.
نکته اینجاست که این افراد از سختگیرانه بودن معیارهای شان چندان آگاه نیستند! اتفاقاً اگر از اطرافیان بشنوند که چقدر تلاشگر و موفق هستید آشفته می شوند؛ چون اعتقاد دارند که میزان تلاش و دستاوردهای شان کاملا معمولی است. زندگی در کارکردن خلاصه شده است.
معنای زندگی شاید کار و کسب مقام و منزلت اجتماعی باشد. تا آخرین نفس جلو می روند.

طرحواره معیارهای سختگیرانه

معیارهای سختگیرانه یا کمال گرایی ناکارآمد منجر به تجربه گستره وسیعی از احساسات منفی می‌شود. اضطراب درماندگی، ناراحتی و خشم ازجمله این احساسات هستند. دغدغه اصلی آنها که به قول معروف روی نرو nerve آنان است زمان است.
کارهای زیادی دارند.
برنامه ریزی هم می کنند اما زمان کم می آورند .
حتی ممکن است از این شاخه به آن شاخه بپرند.
در آن واحد چند هدف دارند.
دردهای بدنی را دوباره و دوباره تجربه می‌کنند و هیچ فرصتی را برای درمان بازی تفریح و یک سبک زندگی سالم اختصاص نمی دهند.
یک دور معیوب یک چرخه تکراری و باز هم فعال شدن طرحواره ها !
علیرغم اینکه خسته می شوند و انرژی کم می‌آورند باز هم کارها و مسئولیت‌های بیشتری را بر عهده می‌گیرند.
داستان اینجاست که شاید قبول کنند که مسئولیت‌های شان زیاد است، اما باز هم به محض کاهش کارها صدای طرحواره معیارهای سختگیرانه بلند می‌شود.
در مقاله بعدی می‌خواهیم انواع طرحواره معیارهای سختگیرانه را بیان کنیم. طرحواره ای که اگر درمان نشود طرحواره شکست یا طرحواره نقص شرم ، رهاشدگی نوع یک، و خود انضباطی ناکافی را فعال خواهد کرد.

اگر برایتان مهم است که در کنار خانواده، پدر و مادر، همسر و فرزندان؛ در محل کار کنار همکاران و دوستان وجهه عاطفی و اجتماعی خودتون رو حفظ کنید، پیشنهاد می کنم در کنار یک طرحواره درمانگر صاحب صلاحیت مهارت های زندگی را بیاموزید.

منبع:

http://maziyarjelveh.com/schematic-rigorous-criteria/

معیارهای سختگیرانه افراد به دنبال بهترین ها هستند. در باید و نباید های زیادی در زندگی دارند. مثلاً اینکه همیشه باید رتبه اول باشند. هر کار و فعالیتی را باید طبق یک نظم خاص و در حد عالی انجام دهند.زمان برای آنها بسیار مهم است. معتقد هستند که باید از تمام زمانی که دارند بهترین استفاده را ببرند. شاید از نگاه آنها تفریح، استراحت و روابط اجتماعی با دوستان، وقت تلف کردن باشد. برای رسیدن به منزلت اجتماعی، برجسته بودن، ثروت و قدرت سخت تلاش می کنند.
بله کاملا درست متوجه شده اید. به نظر می رسد خود و البته زندگی را در یک قالب دگم و انعطاف ناپذیر می بینند.
در نگاه اول پویایی آنها مثال‌زدنی است. اما وقتی ریز تر می شویم چشمک زدن مسائلی ذهن را به تأمل بیشتری وادار می کند.
اگر زمان و بهینه استفاده کردن از آن، اهمیت ویژه ای دارد، به چه دلیل خانواده، دوستان، تفریح و استراحت اهمیت کمتری دارند؟
واقعاً چه چیزی را فدای چه چیزهایی می کنند؟ معمولاً این افراد دردهای روان تنی بسیاری دارند؛ بیماری هایی که اساس روانی دارند؛ مانند سردرد، معده درد، دردها یا تنش های عضلانی، گرفتگی و فشار، اثنی عشر، هموروئید، سندروم روده تحریک پذیر، فشارخون، بی خوابی، خستگی و غیره.
افرادی که در دام این طرح واره هستند دغدغه اصلی شان این است که فشار زیادی را تحمل می کنند. برای بهتر بودن سخت در تلاش هستند و می جنگند.
نکته اینجاست که این افراد از سختگیرانه بودن معیارهای شان چندان آگاه نیستند! اتفاقاً اگر از اطرافیان بشنوند که چقدر تلاشگر و موفق هستید آشفته می شوند؛ چون اعتقاد دارند که میزان تلاش و دستاوردهای شان کاملا معمولی است. زندگی در کارکردن خلاصه شده است.

معیارهای سختگیرانه یا کمال گرایی ناکارآمد منجر به تجربه گستره وسیعی از احساسات منفی می‌شود. اضطراب درماندگی، ناراحتی و خشم ازجمله این احساسات هستند. دغدغه اصلی آنها که به قول معروف روی نرو nerve آنان است زمان است.

داستان اینجاست که شاید قبول کنند که مسئولیت‌های شان زیاد است، اما باز هم به محض کاهش کارها صدای طرحواره معیارهای سختگیرانه بلند می‌شود.
در مقاله بعدی می‌خواهیم انواع طرحواره معیارهای سختگیرانه را بیان کنیم. طرحواره ای که اگر درمان نشود طرحواره شکست یا طرحواره نقص شرم ، رهاشدگی نوع یک، و خود انضباطی ناکافی را فعال خواهد کرد.

منبع:

http://maziyarjelveh.com/schematic-rigorous-criteria/

به دلیل اینکه مهمترین نیازهای هیجانی افراد خودشیفته در دوران کودکی اغنا نشده است، از تنهایی و خلاء عمیقی رنج می برند.
آنها نه در ظاهر بلکه در لایه های عمیق شخصیتی خود احساس می کنند که لیاقت عشق و محبت را ندارند. در واقع طرحواره کودک تنها پشت نقاب خود‌شیفتگی حکایت حقیقتی طرحواره ای است که احساس عمیق دوست داشتنی نبودن را به آنان پیشکش می کند.
آنان تنهایی خود را در لوای زورگویی به خانواده، مسخره کردن دیگران، پشت چشم نازک کردن، بلند پروازی و یا آرزوهای بلند پروازانه مخفی می کنند.
اگر آشنایی مختصری با طرحواره درمانی داشته باشید، به خوبی متوجه می شوید که این گونه رفتارها، جبرانی است افراطی در مقابل احساس تنهایی عمیقی که در درون خود دارند.
از دیگر راهکارهایی که استفاده می‌کنند معیارهای سختگیرانه است که سخت گرفتار آن هستند. بسیاری از آنها کاملاً درگیر تفکرات صفر و یک هستند.

یا باید تمام و کمال در معرض توجه باشند و یا اینکه عددی نیستند! متوسط بودن برای آنان کاملاً بی معنی و خلاف ارزش است. شاید یکی از دلایل زیربنایی این موضوع انتظارات بالای پدر و مادر و پذیرش مشروط آنها در زمان کودکی باشد. هرگونه توجه، ابراز علاقه و بودنی منوط به بهترین شدن است.
متاسفانه موضوع دردناکی که اول برای مراجع و بعد برای درمانگرش قابل لمس است، اصرار بیش از اندازه برای به دست آوردن تایید والدین است؛ حتی اگر دردسرها و حال بدی آن را با تمام وجود تجربه کنند. شکوه و فغان کودک تنهای آنها زمانی فعال‌تر است که تایید لازم را در جنبه های مختلف زندگی از دست بدهند.

مثلاً شکست های شغلی و کاری را تجربه کنند، تهدید به ترک همسر، رابطه یا خانواده شوند؛
شاهد موفقیت و شادی دیگران باشند؛
از کار اخراج شوند؛
از طرف افراد قابل تایید رد شوند؛
و یا به مریضی صعب العلاجی مبتلا شوند.
در فرایند طرحواره درمانی طرحواره درمانگر تلاش می‌کند تا ارتباط عمیقی با کودک تنهایش برقرار کند. در عین حال با برآورده کردن نیازهای هیجانی لازم تلاش می کند تا نقش بالغ حمایتگر را در او فعال تر نماید

منبع:

http://maziyarjelveh.com/child-schema/